Muhammed Fatih Safitürk nasıl öldü?
10 Kasım 2016’da Atatürk’ü Anma Günü sebebiyle tertip edilen programın ardından yerine geçen Safitürk, buraya PKK teröristler aracılığıyla yerleştirilen bombanın infilak ettirilmesi sonucu ağır yaralı olarak kurtuldu.
Derik Devlet Hastanesi’ne kaldırılan kaymakam Safitürk, buradan Kızıltepe Devlet Hastanesi’ne oradan da Gaziantep Dr. Ersin Arslan Eğitim ve Araştırma Hastanesi’ne kaldırılarak tedavi altına alındı.
Safitürk, 11 Kasım 2016’da yapılan bütün müdahalelere rağmen kurtarılamayarak şehit düştü. Tüm Türkiye’yi olduğu gibi Deriklileri de yasa boğan olayın acısı, aradan geçen 4 yıla rağmen dinmedi.
Muhammed Fatih Safitürk kimdir?
1981 senesinde dünyaya gözlerini açan Muhammed Fatih Safitürk doğma büyüme Sakaryalıdır. İlk ve Ortaöğretim eğitiminin ardından kazandığı Marmara Ãœniversitesi Siyaset Bilimi ve Uluslar arası İlişkiler bölümünden 2004 senesinde başarılı bir biçimde mezun oldu.Safitürk, 2005 senesinde Ulaştırma Bakanlığı, Savunma sekreterliğinde memur olarak vazifeye başladı.2006-2008 seneleri içinde Kültür ve Turizm Bakanlığı, Tanıtma Genel Müdürlüğünde Uzman Yrd. Olarak vazife yaptı.2009 senesinde Kastamonun Küre ilçesi Kaymakam vekili olarak vazife başlayan Muhammed Fatih Safitürk, 2010 senesinde yüksek lisans eğitimini İngilteredeki University of Exeterda bitirdi.
2011-2013 seneleri içinde Bolu Kıbrıscık Kaymakamı ve 2013-2015 seneleri içinde da Bingöl Kiğı Kaymakamı olarak vazife yaptı. Daha sonraları Derik Kaymakamı olarak görece başlayan Muhammed Fatih Safitürk, son kez da Derik Belediyesine kayyum olarak atandı.
Evli ve iki çocuk babası olan Muhammed Fatih Safitürk 10 Kasım’da Mardin’de PKK’nın hain hücumu neticesi kaldırıldığı hastanede şehit oldu.
Arkadaşları şehit Kaymakam Muhammet Fatih Safitürk’ü anlattı
Muhammed Fatih Safitürk’ü, ortaokul ve lisede birlikte eğitim gördüğü dostları anlattı.
Şehit kaymakamın ölümünün 4. senesinde duygularını AA muhabiriyle paylaşan Adapazarı İmam Hatip Lisesinden arkadaşı Yahya Bakır, Safitürk’ün görev yaptığı yerlere gittiğinde onu seven, gözleri yaşaran insanlar gördüğünü dile getirdi.
Herkesin hüzün, sevgi ve saygıyla ondan söz ettiğini dile getiren Bakır, “Muhammed Fatih’in şu anda adı herhangi bir yerde anıldığında herkes hüzünleniyor ve gözleri yaşarıyor. Herkese karşı saygılı, sabırlı ve çalışkan bir kişiydi. Şehadetinden sonra 80 milyonun evladı oldu.” diye konuştu.
Bakır, şunları dile getirdi:
“Safitürk, şu an Türkiye’nin dört bir tarafında mücadelesi, hassasiyeti, sabrı ve tevazusuyla örnek bir kişilik. Hastaların karşısında boynunu büken, sabırlı, güleç yüzlü, çocukların en iyi eğitimi alması için gittiği her yerde önce eğitim toplantısı yapan birisiyle yüz yüzeyız. Çocukların başarılı olmasını, üniversite okumasını isteyen biriydi. Öğretmenleri evine davet edip onları motive ederdi, geleceğe yatırım yapan birisiydi. Derik’te zeytinle alakalı yatırımları hakikaten fazla güzel. Bingöl Kiğı’da kano şenliği yapıp hayatta kanoya binmeyen insanlara, ‘Kaymakam Bey bizi aldı, birlikte ilk defa kanoya bindik.’ dedirten bir insandı. Çok etraflı, savaşan, eğitimden yeşile kadar, öğretmen hassasiyetinden kendi çalışma dostlarına kadar iyi bir insandı.
Kaymakamlık konutundaki bir eşya eskidiğinde ‘Bunu kaldıralım’ denilince, ‘Hayır kaldırmayın, devletin malı ziyan olmasın. Dursun, kullanırız, bir şey olmaz.’ diyen, devletini ve milletini çok seven, devleti için kendini feda eden bir kaymakamla yüz yüzeyız. Cenab-ı Allah, rahmet eylesin. Onların yüzü suyu hürmetine aslında bu topraklarda özgürce şu an bu röportajı yapıyoruz. Şehitlerimizi rahmet, minnet ve şükranla anıyoruz.”
“Şehadet belki de içimizde en fazla ona yakıştı”
Adapazarı İmam Hatip Ortaokulundan 3 yıllık sınıf arkadaşı Ali Yoldaş da Safitürk’ün çocukluğunda hareketli, kabına sığmayan ama bir o kadar ağırbaşlı biri olduğunu anlattı.
Daha o senelerda Safitürk’ün mücadele ruhunu taşıyan bir yönü olduğunu gördüklerini aktaran Yoldaş, “Boş zamanlarımizde okulun arkasında Tümen Camisi vardı, oralarda oynardık hatta orada yaramazlığımız olmuştu. Safitürk’le müezzine yakayı ele verdik. İkinci kattan atlamak zorunda kaldı, ayağını filan kırmıştı. Aklımıza geldikçe arkadaşlarla hala güleriz. En çok futbol oynardı. Ortaokul senelerı öyle geçmişti.” diye konuştu.
Yoldaş, Safitürk’ün derslerinde çok başarılı olduğuna tasvir ederek, şehit olduğu haberini duyunca çok üzüldüklerini vurgulayarak duygularını şöyle kelimelerine ekledi:
“Şehadet belki de içimizde en fazla ona yakıştı. Biz bu makamın manevi karşılığına inanıyoruz. Safitürk, onu hak edecek yaşamı, mücadeleyi ortaya koymuştu. Ortaokulu birlikte okuduk ama ardından tabii hukukumuz sürdü. Kaymakamlık sürecinde farklı zamanlarda buluştuk. Evet, ölüm acısı içimizi yaktı, acı hadise, lanetlediğimiz terör saldırısı, böyle bitmesi hüzünlüdür, içimizi parçaladı fakat bizim inandığımız makam şehadet makamı, Muhammed Safitürk’e çok yakıştı diyebilirim. Biz şahidiz, buna çok layık olmaya çalıştı. Dava inancıyla yaşadı, aynı inançla da vefat etti diyebilirim.”
Sınıf dostları olarak onu ilk görev yeri Bolu Kıbrısçık’ta ziyaret edememenin hüznünü yaşadıklarını dile getiren Yoldaş, “O dönem 50-60 kişilik sınıflarda okuduk, çok arkadaşımız vardı. İçlerinde hala dün gibi anısı taze duranlardan biridir Safitürk. Hakikaten fazla akılda bırakan izleri vardı. Tabii özlüyoruz çünkü yarım kaldı, inşallah ahirette tam ederiz. Allah rahmet eylesin, mekanı cennet olsun.” dedi.
Adı Türkiye’nin dört bir yanında yaşatıldı
Makamına yerleştirilen el yapımı patlayıcının 10 Kasım 2016’da infilak ettirilmesiyle tertip edilen terör saldırısında ağır yaralanan ve kaldırıldığı hastanede, bir gün sonra şehit düşen Safitürk için duyulan acı, aradan geçen sürede hiç dinmedi.
Şehidin adı Türkiye’nin dört bir yanında kütüphane, bulvar, konak, öğrenci yurdu ve okullarda yaşatıldı, adına turnuvalar, festivaller düzenlendi, fidanlar dikildi, yaşamı öğrencilerce tiyatro oyunu ile canlandırıldı.
Yeni doğan bir çok çocuğa ismi verilen Muhammed Fatih Safitürk anısına, ilçede geliştirilen Kaymakamlık binasının bahçesine fotoğraf ve öz geçmişinin olduğu “Ağlayan Gül” anıtı yapıldı.
